kłusak francuski

 
usak francuski, franc. Trotteur français Wyścigi kłusaków to we Francji bardzo popularny sport. Konie te ścigają się w zaprzęgach i pod siodłem. Popularność takich gonitw datuje się od początków XIX wieku, a pierwszy tor otwarto w Cherbourgu w 1836 roku. W owych czasach ulubionym typem kłusaka był Norman lub Anglonorman. Mówią, że pierwszą gonitwę kłusaków zorganizowano przede wszystkim po to, by wyselekcjonować najlepsze ogiery rozpłodowe. Widowisko okazało się jednak tak wciągające, że zyskało ogromną popularność i stało się atrakcją samą w sobie. Na początku piękny koń normański został skrzyżowany z angielskim roadsterem z Norfolk. Później, już w XIX wieku, wprowadzono do rasy krew angielską hackneya i rosyjskiego kłusaka Orłowa, tworząc kombinacje najlepszych kłusaków na świecie. Pod koniec wieku wprowadzono również krew amerykańskiego konia standardbred. Jej domieszka wywarła na rasę wyraźny i utrzymujący się wpływ. W 1902 roku założono księgę stadną francuskich kłusaków. Natomiast sama rasa francuskiego kłusaka została oficjalnie uznana dopiero w 1922 roku. Żeby koń został wpisany do księgi stadnej, musi przebiec kłusem kilometr w czasie nie dłuższym niż minuta i 42 sekundy. Od 1941 roku księga została zamknięta przed końmi, które pochodzą od rodziców nie wpisanych do rejestru. Jednakże w ostatnich latach dla utrzymania jakości rasy i poprawienia szybkości francuskich kłusaków, skorzystano znowu z ogierów standardbred. Dziś kłusaki francuskie uważa się za rasę równą innym najlepszym kłusakom, w tym także koniom standardberd.
Charakter i pielęgnacja Kłusak francuski to koń doskonałej klasy, z wyglądu, temperamentu i charakteru przypominający dużego i silnego konia pełnej krwi angielskiej. Kłusaki zaprzęgowe są nieco mniejsze niż wierzchowe.
Francuskie kłusaki dziś Używane są niemal wyłącznie do gonitw kłusaków w zaprzęgach lub pod siodłem. Te okazy, które nie są w stanie sprostać wymaganiom wyścigów, pozostają doskonałymi końmi wierzchowymi i zdają się mieć wrodzoną zdolność do skoków. Takie kłusaki pod siodło wykorzystywane są w stadninach jako ogiery rozpłodowe. Krew kłusaków francuskich płynie również w żyłach rasy selle francais.
Charakterystyka ogólna
Budowa Sylwetka jest podobna do prawidłowo zbudowanego konia pełnej krwi angielskiej.
Głowa Doskonała, podobna do głowy konia typu pełnej krwi angielskiej. Prosty profil, szerokie czoło, długie, szeroko rozstawione uszy, oczy o czujnym spojrzeniu, węszące nozdrza
Maść Kasztanowata, skarogniada lub gniada to najczęściej występujące maści, czasem dereszowate, z czarnymi, rzadziej szarymi plamkami.
Wysokość Zwykle około 165cm.
Źródło: Susan McBane, "Konie Rasowe"